ահաւասիկ ես առաքեմ, եւ առից զամենայն ազգս հիւսիսոյ, ասէ Տէր, եւ զՆաբուքոդոնոսոր արքայ Բաբելացւոց զծառայ իմ, եւ ածից զնոսա ի վերայ երկրիդ այդորիկ եւ ի վերայ բնակչաց դորա, եւ ի վերայ ամենայն ազգաց որ շուրջ զդովաւ. եւ աւերեցից զդոսա, եւ տաց զդոսա յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս՝՝ յաւիտենից։
Զի օրն այն Տեառն Աստուծոյ մերոյ՝ օր վրէժխնդրութեան է, առնուլ վրէժ ի թշնամեաց իւրոց. եւ կերիցէ սուր եւ յագեսցի, եւ արբեսցի յարենէ նոցա. զի զոհ Տեառն զօրութեանց է յերկրէն հիւսիսոյ ի վերայ գետոյն Եփրատայ։
Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւադիկ ջուրք ելանեն ի հիւսիսոյ, եւ եղիցին հեղեղատք յողողանել, եւ ողողեսցեն զերկիրն լրիւ իւրով, զքաղաքն եւ զբնակիչս նորա. բողոք բարձցեն մարդիկ եւ աղաղակեսցեն ամենայն բնակիչք երկրին։
Եփրեմ երինջ կիրթ՝ սիրել զհակառակութիւն. բայց ես հասից ի վերայ գեղոյ պարանոցի նորա. ելից ի վերայ Եփրեմայ, եւ անփոյթ արարից զՅուդայէ. եւ զօրասցի ի վերայ նորա՝՝ Յակոբ։