Եւ ոչ ինչ գոյր ի տապանակին, բայց երկու տախտակքն քարեղէնք տախտակք ուխտի՝՝, զորս եդ անդ Մովսէս ի Քորեբ, զորս ուխտեաց Տէր ընդ որդիսն Իսրայելի յելանել նոցա յերկրէն Եգիպտացւոց։
Անցին վաղվաղակի զճանապարհաւն զոր պատուիրեցեր նոցա. արարին իւրեանց որթ ձուլածոյ, եւ երկիր պագին նմա, եւ զոհեցին նմա եւ ասեն. Այս են աստուածք քո, Իսրայէլ, որ հանին զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց։
Դստերքն եւ թագուհիքն ասեն.՝՝ Ո՞վ է սա որ ելեալ գայ սպիտակացեալ, յենու գայ յեղբօրորդի՝՝ իւր։ Փեսայն ցհարսնն ասէ.՝՝ Ի ներքոյ խնձորւոյն զարթուցի զքեզ. անդ երկնեաց զքեզ մայր քո, անդ երկնեաց որ ծնաւն զքեզ։
զոր պատուիրեցի հարցն ձերոց, յաւուր յորում հանի զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ի հնոցէ երկաթոյն. եւ ասեմ. Լուարուք ձայնի իմում, եւ արարէք ըստ ամենայնի զոր ինչ պատուիրեմ ձեզ, եւ եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ, եւ ես եղէց ձեզ յԱստուած։
թէ յորժամ վեց ամ լցցի, արձակեսցես զեղբայրն քո զԵբրայեցի որ վաճառեսցի քեզ, եւ գործեսցէ քեզ զվեց ամ, եւ արձակեսցես զնա ազատ ի քէն. եւ ոչ լուան ինձ հարքն ձեր, եւ ոչ խոնարհեցուցին զունկն իւրեանց։
Եւ եկի հասի ի վերայ քո, եւ տեսի զքեզ, զի հասեալ էր ժամանակ քո, եւ ժամանակ խախտողաց քոց՝՝. տարածեցի զթեւս իմ ի վերայ քո, եւ ծածկեցի զխայտառակութիւն քո. եւ երդուայ քեզ երդումն, եւ յուխտ մտի ընդ քեզ, ասէ Ադոնայի Տէր, եւ եղեր ինձ։
Դատեցարուք ընդ մօր ձերում, դատեցարուք, զի այն ոչ է իմ կին, եւ ես ոչ եմ այր նորա. եւ բարձից զպոռնկութիւն նորա յերեսաց իմոց, եւ զշնութիւն նորա՝՝ ի միջոյ ստեանց իւրոց։
Եւ ասէ ցիս Տէր. Դարձեալ երթ դու եւ սիրեա կին մի որ սիրիցէ զչարութիւն՝՝ եւ իցէ շուն, որպէս սիրեաց Աստուած զորդիսն Իսրայելի, եւ նոքա հայէին յաստուածս օտարս, եւ սիրէին կտապս չամչեղէնս։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահաւասիկ դու ննջեսցես ընդ հարս քո, եւ յարուցեալ ժողովուրդդ այդ պոռնկեսցի զհետ աստուածոց օտարաց երկրին յոր մտանիցէ դա ի նոսա, եւ թողուցուն զիս եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի ընդ դոսա։
Քանզի տարայց զդոսա յերկիրն բարի զոր երդուայ հարց նոցա. երկիր՝ որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր, եւ կերիցեն եւ լցեալ յագեսցին. եւ դառնայցեն յաստուածս օտարոտիս եւ պաշտիցեն զնոսա, եւ զայրացուցանիցեն զիս, եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի նոցա։
ոչ ըստ ուխտին զոր եդի ընդ հարս նոցա յաւուրն յորում առի ի ձեռն հանել զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց. եւ զի նոքա ոչ կացին յուխտին իմում, եւ ես անփոյթ արարի զնոցանէ, ասէ Տէր ամենակալ։