29 Յաւուրսն յայնոսիկ մի՛ եւս ասիցեն թէ՝ Հարքն ազոխ կերան, եւ որդւոց ատամունք առան.
Սպառեսցեն զորդիս ինչք նորա, հատուսցէ նմա եւ ծանուսցէ։
այլ իւրաքանչիւր ի մեղս իւր մեռցի. ամենայն մարդ որ ուտիցէ զազոխն՝ նորին ատամունքն առցին։
Հարքն մեր մեղան, եւ չիք ուրեք՝՝ ի միջի. եւ մեղք հարցն այն ընդ մեզ ելին։
Մի՛ մեռցին հարք ընդ որդւոց, եւ մի՛ որդիք մեռանիցին ընդ հարց. իւրաքանչիւր ոք ի մեղս իւրում մեռանիցի։