Ննջեցաք ամօթով մերով, եւ ծածկեցին զմեզ անարգանք մեր. քանզի առաջի Աստուծոյ մերոյ մեղաք մեք եւ հարքն մեր ի մանկութենէ մերմէ մինչեւ ցայսօր. եւ ոչ լուաք ձայնի Տեառն Աստուծոյ մերոյ։
Լալով ելին, եւ մխիթարութեամբ ածից զնոսա՝ հանգուցանել ի վերայ ջուրց վտակաց ընդ ճանապարհ ուղիղ, եւ մի՛ մոլորեսցին ի նմա. զի եղէ Իսրայելի ի հայր, եւ Եփրեմ անդրանիկ իմ է։
Տէր, աչք քո ի հաւատս՝՝. տանջեցեր զնոսա, եւ նոցա ոչ ցաւեաց. վախճանեցեր զնոսա, եւ ոչ կամեցան ընդունել զխրատ. կարծրացուցին զերեսս իւրեանց քան զվէմ, եւ ոչ կամեցան դառնալ։
Եփրեմ երինջ կիրթ՝ սիրել զհակառակութիւն. բայց ես հասից ի վերայ գեղոյ պարանոցի նորա. ելից ի վերայ Եփրեմայ, եւ անփոյթ արարից զՅուդայէ. եւ զօրասցի ի վերայ նորա՝՝ Յակոբ։
Զայս տրտնջեցին՝՝ երկիւղածքն Տեառն իւրաքանչիւր ընդ ընկերի իւրում. եւ անսաց Տէր, եւ լուաւ եւ գրեաց գիր յիշատակի առաջի երկիւղածաց Տեառն, եւ որոց սարսեն յանուանէ՝՝ նորա։
Եւ ինքն եկեսցէ առաջի նորա հոգւով զօրութեամբ Եղիայի, դարձուցանել զսիրտս հարց յորդիս, եւ զանհաւանս յիմաստութիւն արդարոց, պատրաստել Տեառն ժողովուրդ կազմեալ։