Ահա աւուրք գան, ասէ Տէր, եւ յարուցից Դաւթի Ծագումն արդարութեան. եւ թագաւորեսցէ թագաւոր, եւ ի միտ առցէ՝՝, եւ արասցէ իրաւունս եւ արդարութիւն ի վերայ երկրի։
Բայց դու մի՛ երկնչիր, ծառայ իմ Յակոբ, ասէ Տէր, եւ մի՛ զարհուրեսցիս, Իսրայէլ. զի ահաւասիկ ես փրկեցից զքեզ ի հեռաստանէ, եւ զզաւակ քո յերկրէ գերութեան նոցա. եւ դարձցի Յակոբ եւ դադարեսցէ, եւ բարեկեցիկ լիցի, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուսցէ։
Վասն այնորիկ ասա. Այսպէս ասէ Ադոնայի Տէր. Թէ մերժեցից զնոսա յազգս, եւ ցրուեցից զնոսա ընդ ամենայն երկիր. եւ եղէց նոցա փոքր մի ի սրբութիւն ի գաւառսն յոր մտանիցեն ի նոսա։
Եւ յետ այնորիկ դարձցին որդիքն Իսրայելի, եւ խնդրեսցեն զՏէր Աստուած իւրեանց, եւ զԴաւիթ արքայ իւրեանց. եւ զօրասցին ի Տէր եւ ի բարութիւնս նորա յաւուրս կատարածի։
Բայց զբանս իմ եւ զօրէնս իմ ընկալարուք, զոր ես պատուիրեմ Հոգւով իմով ծառայից իմոց մարգարէից որ ժամանեցին հարցն ձերոց։ Պատասխանի ետուն՝՝ եւ ասեն. Որպէս կարգեաց Տէր ամենակալ առնել ըստ ճանապարհաց մերոց եւ ըստ գնացից մերոց, նոյնպէս եւ արար մեզ։
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու՝՝ արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա։ Եւ նա ասասցէ. Տէր Աստուած իմ ես դու՝՝։