37 Եւ դադարեսցէ գեղեցկութիւն՝՝ խաղաղութեանն յերեսաց բարկութեան սրտմտութեան Տեառն։
Օրհնեցէք զՏէր յօրհնութիւն նոր, զի սքանչելիս արար. փրկեաց զնա աջ իւր եւ բազուկ սուրբ իւր։
զմեծութիւն քաղաքիդ լքցեն եւ զտունս ցանկալիս. եւ եղիցին աւանք քո՝՝ այրք յաւիտենից, ուրախութիւն ցռուց եւ ճարակք հօտից։
Զի ահաւասիկ Տէր իբրեւ զհուր եկեսցէ, եւ կառք նորա իբրեւ զմրրիկ, հատուցանել սրտմտութեամբ զհատուցումն իւր, եւ բոցով հրոյ զարհամարհանս իւր։
Հովիւք բազումք ապականեցին զայգի իմ, եղծին զբաժին իմ. արարին զվիճակն իմ ցանկալի յանապատ անկոխ։
Ցորեան սերմանեցէք, եւ փուշ հնձեսջիք. եւ վիճակքն ձեր ոչ եղիցին ձեզ յօգուտ. յամօթ լերուք ի պարծանաց ձերոց՝ ի նախատանաց առաջի Տեառն։՝՝
Ամբարձ զաչս քո, Երուսաղէմ, եւ տես զարձակեալսդ՝՝ ի հիւսիսոյ. ո՞ւր է հօտն որ տուաւ ցքեզ, խաշինք փառաց քոց։
Ձայն գուժի հովուաց, եւ աղաղակ խոյոցն մաքեաց՝՝. զի սպառեաց Տէր զարօտս նոցա։
Եւ կերիցեն զհունձս ձեր եւ զհաց, եւ կերիցեն զուստերս ձեր եւ զդստերս՝՝, եւ կերիցեն զոչխար եւ զարջառ ձեր, եւ կերիցեն զայգիս եւ զթզենիս ձեր եւ զձիթենիս. եւ կասեսցեն զամուր ամուր քաղաքս ձեր յորս դուքն պանծացեալ էք՝ սրով սատակեսցեն։
քանզի Աստուած մեր հուր ծախիչ է։