Զի յաւիտենից խորտակեցեր զլուծն քո, եւ խզեցեր դու զկապանս քո. եւ ասացեր թէ՝ Ոչ ծառայեցից, այլ գնացից ի վերայ ամենայն բլրոց բարձանց, եւ ի ներքոյ ամենայն հովանաւոր ծառոց, եւ անդ շռայլեցայց ի պոռնկութիւն։
Եւ մի՛ եւս յուսացեալ եղիցին ի մեհեանս, եւ մի՛՝՝ ի գործս ձեռաց իւրեանց զոր արարին մատունք նոցա, այլ եղիցին յուսացեալ ի Սուրբն Իսրայելի, եւ ոչ եւս հայեսցին յանտառս իւրեանց, եւ ոչ ի գարշելիսն իւրեանց։՝՝
Քանզի արդ ամաչեսցեն ի կուռս իւրեանց ընդ որս ինքեանք հաճեալ էին, եւ զգեցցին զամօթ ի դրօշեալս իւրեանց զորս ինքեանքն արարին, եւ ամաչեսցեն ի պարտէզս իւրեանց որոց ցանկացան։
Եւ դարձաւ շինեաց զբարձաւանդակս զորս կործանեաց Եզեկիաս հայրն նորա, եւ կանգնեաց արձանս Բահաղիմայ. եւ արար անտառս. եւ երկիր եպագ ամենայն զօրութեան երկնից, եւ ծառայեաց նոցա։
Եւ տարայ զնոսա յերկիրն յոր ամբարձի զձեռն իմ տալ նոցա զնա. եւ տեսին անդ զամենայն բլուր բարձր եւ զամենայն ծառ վարսաւոր, եւ զոհեցին անդ դիցն իւրեանց, եւ կարգեցին անդ զոհս պատարագաց իւրեանց՝՝, եւ արկին զխունկս անուշութեան իւրեանց, եւ նուիրեցին անդ զնուէրս իւրեանց։
ահա են ի բանս աղօթից նորա, եւ յորս լուաւն նմա՝՝, եւ ամենայն մեղք նորա եւ ապստամբութիւն նորա, եւ տեղիքն զորս շինեաց զբարձաւանդակսն եւ արար անդ անտառս եւ դրօշեալս յառաջ քան զդառնալն իւրում, ահա գրեալ են ի բանս տեսանողացն։
Եւ ասէ ցիս Տէր յաւուրս Յովսեայ արքայի. Տեսե՞ր զինչ գործեաց բնակիչդ Իսրայելի՝՝. գնաց առանձինն ի վերայ ամենայն լերանց բարձանց՝ եւ ի ներքոյ ամենայն անտառախիտ ծառոց, եւ անդ պոռնկեցաւ։
Կորուսանելով կորուսջիք զամենայն տեղիսն յորս պաշտեցին ի նոսա ազգքն, զորս դուք ժառանգիցէք զնոսա, զդիս իւրեանց ի վերայ լերանց բարձանց եւ ի վերայ բլրոց, եւ ի ներքոյ ամենայն վարսաւոր ծառոց.