Միթէ խոտելով խոտեցե՞ր զՅուդա, կամ վերանալով վերացա՞ւ՝՝ անձն քո, ընդէ՞ր հարեր զմեզ, եւ ոչ գոյ մեր բժշկութիւն. ակն կալաք խաղաղութեան, եւ ոչ գոյր բարութիւն, ժամանակի բժշկութեան, եւ ահա խռովութիւն։
Ի ժամանակին յայնմիկ կոչեսցեն զԵրուսաղէմ աթոռ Տեառն. եւ ժողովեսցին ամենայն ազգք յանուն Տեառն յԵրուսաղէմ. եւ ոչ եւս գնասցեն զհետ խորհրդոց սրտից իւրեանց չարաց։
Ասա ցտունդ Իսրայելի. Այսպէս ասէ Տէր Տէր. Ահաւադիկ ես պղծեցից զսրբութիւնս իմ, զհպարտութիւն զօրութեան ձերոյ, զցանկալիս աչաց ձերոց, եւ յորս խնայենն անձինք ձեր. ուստերքն ձեր եւ դստերք ձեր որ ի ձէնջ մնացեալ են՝ ի սուր անկցին։
եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, տեսե՞ր զտեղի՝՝ աթոռոյ իմոյ եւ զտեղի հետոց ոտից իմոց, որովք բնակեսցէ անուն իմ ի մէջ տանն՝՝ Իսրայելի յաւիտեան, եւ մի՛ եւս պղծեսցեն տունն Իսրայելի զանուն իմ սուրբ, ինքեանք եւ առաջնորդք իւրեանց պոռնկութեամբ իւրեանց եւ սպանութեամբք իշխանացն որ ի մէջ նոցա.