22 Եւ ետես Գեդէոն եթէ հրեշտակ Տեառն է. եւ ասէ Գեդէոն. Ա՛, ա՛, Տէր, Տէր, զի տեսի զհրեշտակն Տեառն դէմ յանդիման։
Եւ կարդաց Ագար զանուն Տեառն որ խօսեցաւ ընդ նմա, եւ ասէ. Դու ես Աստուած որ հայեցար յիս։ Քանզի ասաց եթէ յանդիման իսկ տեսի զայն որ երեւեցաւն ինձ։
Եւ կոչեաց Յակոբ զանուն տեղւոյն այնորիկ Տեսիլ Աստուծոյ՝՝. զի տեսի զԱստուած դէմ յանդիման, եւ ապրեցաւ անձն իմ։
Եւ ծագեաց նմա արեւ իբրեւ անց Տեսիլն Աստուծոյ. եւ նա կաղայր երթայր ի զըստէ անտի։
Եւ ասէ. Ոչ կարես տեսանել զերեսս իմ, զի ոչ տեսանէ մարդ զերեսս իմ եւ ապրի։
ԶԱստուած ոչ ոք ետես երբեք, բայց միածինն Որդի որ է ի ծոց Հօր, նա պատմեաց։
Զայս ասաց Եսայի, զի ետես զփառսն նորա եւ խօսեցաւ վասն նորա։
Ահա եցոյց մեզ Տէր Աստուած զփառս իւր եւ զմեծութիւն իւր, եւ զբարբառ նորա լուաք ի միջոյ հրոյ. յաւուր յայսմիկ տեսաք եթէ խօսիցի Աստուած ընդ մարդոյ եւ կեցցէ։
Զի ո՞ ոք մսեղի իցէ որ լուաւ զձայն Աստուծոյ կենդանւոյ բարբառելոյ ի միջոյ հրոյ որպէս մեքս, եւ կեցցէ։
(եւ ես կացի ի մէջ Տեառն եւ ձեր ի ժամանակին յայնմիկ, պատմել ձեզ զպատգամսն Տեառն. զի զարհուրեցայք յերեսաց հրոյն եւ ոչ ելէք ի լեառնն,) ասէ.
Եւ ասէ ցնա Տէր. Խաղաղութիւն ընդ քեզ. մի՛ երկնչիր. ոչ մեռանիցիս։