21 Հեղեղատն Կիսոնի մերժեաց զնոսա, հեղեղատն Կադեսիմայ, հեղեղատն Կիսոնի. կոխեսցէ զնոսա անձն իմ, ոտք իմ զօրասցի՝՝ զօրութեամբ։
Եւ մնալ փրկութեան Տեառն՝՝։
Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։
Լարեա, ուղղեա եւ թագաւորեա վասն ճշմարտութեան, հեզութեան եւ արդարութեան, եւ առաջնորդեսցէ քեզ սքանչելապէս աջ քո։
Օգնական ընդունելի իմ՝՝ Տէր, եւ եղեւ ինձ փրկութիւն. սա է իմ Աստուած եւ փառաւոր արարից զսա. Աստուած հօր իմոյ, եւ բարձր արարից զսա։
Եւ տացէ մեզ հանգիստ Աստուած՝՝ ի լերինս յայսմիկ. եւ լիցի կոխան Մովաբացին, զոր օրինակ կոխիցէ ոք զկալ կամնասայլիւք,
Եւ տեսցէ թշնամին իմ, եւ ծածկեսցէ զնա ամօթ, որ ասէր ցիս. Ո՞ւր է Տէր Աստուած քո. աչք իմ տեսցեն ի նա. արդ եղիցի կոխան իբրեւ զկաւ ի ճանաարհի։
Եւ գումարեաց Սիսարա զամենայն կառս իւր, ինն հարեւր կառս երկաթեղէնս, եւ զամենայն զօրն որ ընդ իւր յԱրիսովթայ ազգաց՝ ի հեղեղատն Կիսոնի։
եւ տարցիս ընդ՝՝ քեզ ի հեղեղատն Կիսոնի, ի վերայ Սիսարայ իշխանի զօրուն Յաբինայ, եւ զօրաց նորա եւ կառաց նորա, եւ մատնեցից զնա ի ձեռս քո։