Եւ ասէ Եղիա ցժողովուրդն. Կալարուք զմարգարէսն Բահաղու, եւ մի՛ ոք ապրեսցի ի նոցանէ։ Եւ կալան զնոսա. եւ իջոյց զնոսա Եղիա ի հեղեղատն Կիսոնի եւ կոտորեաց զնոսա անդ։
Եւ ասեն որդիքն Յովսեփայ. Չէ մեզ բաւական լեառնն Եփրեմայ. եւ անդ ընտիր ընտիրք երիվարաց, եւ զէն ամենայն Քանանացւոյն բնակելոյ յերկրի իմում ընդ իս՝՝, ի Բեթսան եւ յաւանս նորա եւ ի ձորն Յեզրայելի։