Եւ պատուիրեցի ձեզ ի ժամանակին յայնմիկ եւ ասեմ. Տէր Աստուած մեր ետ ձեզ զերկիրս զայս ի վիճակ. վառեցարուք անցէք առաջի եղբարց ձերոց, որդւոցն Իսրայելի, ամենայն զօրաւոր.
Եկեր Յակոբ եւ յագեցաւ,՝՝ յօրացաւ եւ անկուշեաց սիրելին. գիրացաւ, ստուարացաւ եւ լայնացաւ, եւ եթող զՏէր Աստուած զԱրարիչ իւր, եւ ապստամբեաց յԱստուծոյ փրկչէ իւրմէ՝՝։
Եւ ասէ ցնոսա. Իջէք զկնի իմ, զի մատնեաց Տէր Աստուած մեր՝՝ զթշնամիս մեր զՄովաբացիս ի ձեռս մեր։ Եւ իջին զկնի նորա, եւ կալան նախ զանցս Յորդանանու ի Մովաբայ, եւ ոչ թողին մարդոյ անցանել։