3 Եւ ասեն. Ընդէ՞ր, Տէր Աստուած Իսրայելի, եղեւ այս յԻսրայէլ, բնաջինջ լինել այսօր յԻսրայելէ ցեղի միոյ։
Ի կատարած. Մի՛ ապականեր. Սաղմոս օրհնութեան Ասափայ։
Ժողովուրդ իմ ոչ լուաւ ձայնի իմում, եւ Իսրայէլ յիս ինչ ոչ նայեցաւ։
Անզգամութիւն առն ապականէ զճանապարհս նորա, եւ Աստուծոյ մեղ դնէ ի սրտի իւրում։
Զմէ՞ մոլորեցուցեր զմեզ, Տէր, ի ճանապարհաց քոց. խստացուցեր զսիրտս մեր չերկնչել ի քէն. դարձ վասն ծառայից քոց. դարձ վասն ազգաց ժառանգութեան քո։
Արդար ես դու, Տէր, եւ մատուցից առաջի քո աղերս՝՝. բայց խօսեցայց զիրաւունս. զի՞ է զի ճանապարհք ամպարշտաց յաջողեալ են, եւ երջանկացան ամենեքեան որ արհամարհեն զարհամարհանս։
Եւ ասասցեն ամենայն ազգքն. Ընդէ՞ր արար Տէր այնպէս երկրին այնմիկ, զի՞նչ իցէ սրտմտութիւն մեծ բարկութեանն այնորիկ։
Եւ եկին ամենայն ժողովուրդն ի Մասփա՝ ի Բեթէլ, եւ նստան անդ մինչեւ ցերեկոյ առաջի Աստուծոյ, եւ ամբարձին զձայնս իւրեանց եւ լացին լալիւն մեծ։
Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր կանխեաց ժողովուրդն եւ շինեցին անդ սեղան, եւ մատուցին զողջակէզս փրկութեան։