Եւ եհարց Դաւիթ ի Տեառնէ։ Եւ ասէ, եթէ՝ Ելի՞ց ի վերայ այլազգեացն, եւ մատնեսցե՞ս զնոսա ի ձեռս իմ։ Եւ ասէ Տէր. Մի՛ ելաներ ընդդէմ նոցա, դարձիր ի նոցանէն, եւ եկեսցես ի թեւէ նոցա մօտ ի Լալօնսն՝՝.
եւ արասցես ընդ Գայի եւ ընդ թագաւորն նորա, զոր օրինակ արարեր ընդ Երիքով եւ ընդ թագաւորն նորա, եւ զաւար նորա եւ զանասուն նորա ածցես յաւարի։ Եւ կացուսցես քեզ դարանամուտս քաղաքին զկնի նորա։