Եւ անդ խրախուսեաց այր անօրէն, եւ անուն նորա Սաբեէ որդի Բոքորեայ այր Յեմինացի, փող եհար եղջերեաւ եւ ասէ. Չիք մեր մասն ի Դաւթի, եւ ոչ ժառանգութիւն յորդին Յեսսեայ. չուեա այր իւրաքանչիւր ի բնակութիւնս քո, Իսրայէլ։
Եւ եկին երկու արք՝ որդիք անօրինաց, եւ նստան հանդէպ նորա. եւ վկայեցին արքն ապստամբութեան զՆաբովթայ առաջի ամենայն ժողովրդեանն եւ ասեն, թէ՝ Օրհնեաց Նաբովթ զԱստուած եւ զարքայ. եւ հանին զնա արտաքոյ քաղաքին, եւ քարկոծեցին զնա քարամբք, եւ մեռաւ։
Եւ եղեւ ի խօսելն նորա ասէ ցնա. Միթէ խորհրդակի՞ց թագաւորի ետուն զքեզ. զգոյշ լեր՝ գուցէ տանջեսցիս։ Եւ լռեաց մարգարէն, եւ ասէ. Գիտեմ զի խորհի Տէր ի վերայ քո եղծանել զքեզ. վասն զի արարեր զայդ, եւ ոչ անսացեր խրատուս իմում։
Եւ մարգարէն այն կամ երազահանն երազոց մեռցի, զի խօսեցաւ ապստամբեցուցանել զքեզ ի Տեառնէ Աստուծոյ քումմէ որ եհան զքեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, որ փրկեացն զքեզ յերկրէն ծառայութեան, մերժել զքեզ ի ճանապարհէն զոր պատուիրեաց քեզ Տէր Աստուած քո գնալ ընդ նա. եւ բարձցես զչարն ի միջոյ ձերմէ։
Եւ եթէ աղաչեսցէ զքեզ եղբայր քո առ ի հօրէ կամ՝՝ առ ի մօրէ քումմէ, կամ ուստր քո, կամ դուստր քո, կամ կին ծոցոյ քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո, գաղտ եւ ասիցէ. Երթիցուք պաշտեսցուք զաստուածս օտարս զորս ոչ ճանաչիցես դու եւ հարք քո,
Եւ մարդ ոք որ առնիցէ հպարտութեամբ առ ի չլսելոյ քահանային որ կայցէ պաշտել յանուն Տեառն Աստուծոյ քո՝՝, կամ դատաւորին որ իցէ յաւուրսն յայնոսիկ՝՝, մեռցի մարդն այն, եւ բարձցես զչարն յԻսրայելէ։
հանցեն զաղջիկն առ դուրս հօր իւրոյ, եւ քարկոծ արասցեն զնա արք քաղաքին իւրոյ եւ մեռցի. զի արար անզգամութիւն ի մէջ որդւոցն Իսրայելի, պոռնկել ի տան հօր իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի ձէնջ։
հանջիք զերկոսին ի դուռն քաղաքին իւրեանց, եւ քարկոծեսցեն զնոսա քարամբք եւ մեռցին. զաղջիկն՝ զի ոչ բողոքեաց ի քաղաքին, եւ զայրն որ լլկեաց զկին ընկերի իւրոյ. եւ բարձջիք զչարն ի միջոյ ձերմէ։
Եւ ի զուարթանալ սրտից նոցա, եւ ահա արք քաղաքին, արք՝ որդիք անօրինաց, պատեցին զտունն եւ բախեցին զդուրսն, եւ խօսեցան ընդ առնն ծերոյ ընդ տեառն տանն եւ ասեն. Հան զայրդ մտեալ ի տուն քո, զի գիտասցուք զդա։
Եւ պատասխանի ետուն նմա ամենայն արք ժանտք եւ անզգամք յարանց պատերազմողաց որ երթեալ էին ընդ Դաւթի, եւ ասեն եթէ՝ Զի ոչ եղեն հետամուտ ընդ մեզ, ոչ տացուք դոցա յաւարէ աստի զոր թափեցաք. բայց եթէ զիւրաքանչիւր զկին եւ զորդիս առցեն եւ գնասցեն ի բաց։