Եւ որդւոց հարճիցն իւրոց որ էին Աբրահամու՝ ետ Աբրահամ պարգեւս, եւ արձակեաց զնոսա յԻսահակայ որդւոյ իւրոյ, մինչդեռ ինքն կենդանի էր, ընդ արեւելս՝ յերկիրն արեւելից։
Եւ յարուցեալ այրն չոգաւ զհետ նորա, խօսել ի սիրտ նորա հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր, եւ ածել միւսանգամ առ ինքն. եւ պատանի իւր ընդ իւր եւ զոյգք իշոց. եւ չոգան մինչեւ ցտուն հօր նորա՝՝. իբրեւ ետես զնա հայր աղջկանն, ել ընդ առաջ նորա՝՝։