Եւ եղեւ իբրեւ մերձեցան յընդերեկսն, եւ մարգարէանային մինչեւ ցժամանակ մատուցանելոյ զոհին, եւ ոչ գոյր ձայն. եւ խօսեցաւ Եղիա Թեզբացի ընդ մարգարէս գարշելեացն եւ ասէ. Ի բաց կացէք, արդ ես արարից զողջակէզն իմ։ Եւ ի բաց կացին եւ գնացին՝՝։
Եւ յարեաւ տէր նորա ընդ առաւօտն, եւ եբաց զդուրս տանն եւ ել գնալ զճանապարհս իւր, եւ ահա կինն հարճ նորա անկեալ կայր առ դրանն, եւ ձեռն իւր ի վերայ դրանդւոյն։