Եւ ոչ կամեցան արքն անսալ. եւ ա՛ռ այրն զհարճն իւր, եւ եհան զնա արտաքս. եւ գիտացին զնա, եւ լլկեցին զնա զգիշերն ողջոյն մինչեւ ցառաւօտ, եւ արձակեցին զնա ի ծագել առաւօտուն։
Եւ յարեաւ տէր նորա ընդ առաւօտն, եւ եբաց զդուրս տանն եւ ել գնալ զճանապարհս իւր, եւ ահա կինն հարճ նորա անկեալ կայր առ դրանն, եւ ձեռն իւր ի վերայ դրանդւոյն։
Եւ յարուցեալ այրն չոգաւ զհետ նորա, խօսել ի սիրտ նորա հաշտեցուցանել զնա ընդ իւր, եւ ածել միւսանգամ առ ինքն. եւ պատանի իւր ընդ իւր եւ զոյգք իշոց. եւ չոգան մինչեւ ցտուն հօր նորա՝՝. իբրեւ ետես զնա հայր աղջկանն, ել ընդ առաջ նորա՝՝։