15 Եւ խոտորեցան անդր մտանել ագանել ի Գաբաա. եւ եմուտ նստաւ ի հրապարակի քաղաքին. եւ ոչ էր այր որ ժողովէր զնոսա ի տուն իւր ագանել։
Զի քաղցեայ, եւ ետուք ինձ ուտել. ծարաւեցի, եւ արբուցէք ինձ. օտար էի, եւ ժողովեցէք զիս.
օտար էի, եւ ոչ ժողովեցէք զիս, մերկ էի, եւ ոչ զգեցուցէք զիս, հիւանդ եւ ի բանտի՝ եւ ոչ տեսէք զիս։
Զօտարսիրութիւն մի՛ մոռանայք, զի այնու ոմանք յանգէտս ընկալան զհրեշտակս։
Եւ անցին գնացին. եւ եմուտ նոցա արեգակն մերձ ի Գաբաա, որ է Բենիամինի։
Եւ ահա այր մի ծեր եմուտ ի գործոյ իւրմէ յանդոյ անագանի. եւ այրն ի լեռնէ Եփրեմայ, եւ ինքն պանդխտեալ էր ի Գաբաա. եւ արք տեղւոյն՝ որդիք Բենիամինի։
Եւ ասէ ցնա. Անցանեմք մեք ի Բեթղեհեմէ Յուդայ մինչեւ ցկողմանս լերինն Եփրեմայ. քանզի անտի եմ ես. եւ չոգայ մինչեւ ցԲեթղեհէմ Յուդայ, եւ ի տուն հօր իմոյ՝՝ երթամ. եւ չիք այր որ ժողովիցէ զմեզ ի տուն.
Պատասխանի ետ այրն Ղեւտացի այր կնոջն սպանելոյ, եւ ասէ. Ի Գաբաա Բենիամինի եկի ես եւ հարճ իմ ագանել։