10 Եւ ոչ կամեցաւ այրն ագանել անդ, այլ յարեաւ եւ գնաց. եւ եկն եհաս մինչեւ ցհանդէպ Յեբուսայ, այն է Երուսաղէմ. եւ ընդ նմա զոյգք իշոց համետելոց, եւ հարճն իւր ընդ նմա։
Եւ չոգաւ Դաւիթ եւ արք նորա յԵրուսաղէմ առ Յեբուսացին բնակեալ յերկրին. եւ ասացաւ Դաւթի թէ՝ Ոչ մտցես դու այսր, քանզի ընդդէմ դարձան կոյրք եւ կաղք՝՝ եւ ասեն. Մի՛ մտցէ այսր Դաւիթ։
Եւ Յեբուսացին բնակեալ էր յԵրուսաղէմ, եւ ոչ կարացին որդիքն Յուդայ մարտնչել ընդ նոսա՝՝. եւ բնակեցան Յեբուսացիքն ընդ որդիսն Յուդայ յԵրուսաղէմ մինչեւ ցայսօր։
եւ ելանեն սահմանքն ի ձոր որդւոցն Ենովմայ ի թիկանց Յեբուսայ ի հարաւոյ, այն է Երուսաղէմ. եւ հասանեն սահմանքն ի գլուխ լերինն որ է հանդէպ ձորոյն Ենովմայ ի ծովակոյս կողմանէ որ է յեզեր երկրին Ռափայնոց ընդ հիւսիսի.
եւ Սելա, Ելէփ եւ Յեբուս՝ այն է Երուսաղէմ, եւ Գաբաաթ եւ քաղաքն Արեմ. քաղաքք չորեքտասան, եւ աւանք նոցա։ Այս է ժառանգութիւն որդւոցն Բենիամինի ըստ տոհմից իւրեանց։
Եւ յարեաւ այրն գնալ, ինքն եւ հարճն եւ պատանին իւր. եւ ասէ ցնա հայր աղջկանն. Ահա դարձաւ օրս յերեկս, աստէն ագիր եւ զուարթասցի սիրտ քո, եւ կանխեսջիր վաղիւ ի ճանապարհ քո եւ երթիցես յարկս քո։