Եւ ժողովեաց արքայն Իսրայելի զամենայն մարգարէս՝՝ իբրեւ արս չորեքհարեւր. եւ ասէ ցնոսա արքայ. Երթա՞յց յՌամովթ Գաղաադ ի պատերազմ, թէ զտեղի կալայց։ Եւ ասեն. Ել, եւ տալով տացէ Տէր ի ձեռս արքայի։
Գնաց Մովսէս եւ դարձաւ առ Յոթոր աներ իւր եւ ասէ ցնա. Դարձայց եւ երթայց առ եղբարս իմ որ յԵգիպտոս, եւ տեսից, թէ տակաւին կենդանի՞ իցեն։ Եւ ասէ Յոթոր ցՄովսէս. Ողջ երթ։
Ահաւասիկ ես ի վերայ մարգարէիցդ որ մարգարէանան երազս ստութեան, ասէ Տէր, եւ պատմեն զայն, եւ մոլորեցուցանեն զժողովուրդն իմ ստութեամբ իւրեանց եւ մոլորութեամբ իւրեանց. եւ ես ոչ առաքեցի զնոսա, եւ ոչ պատուիրեցի նոցա. եւ օգտութիւն ինչ ոչ օգտեսցեն ժողովրդեանդ այդմիկ, ասէ Տէր։
Եւ գնացին հնգեքին արքն, եւ չոգան ի Լայիսա. եւ տեսին զժողովուրդն, որ ի նմա, որ բնակեալ նստէր յուսով՝ ըստ նմանութեան Սիդոնացւոցն հանդարտելոցն յուսով. եւ ոչ բաւական լինելոյ խօսել ումեք բան մի յերկրի գանձուցն ժառանգաւորի. եւ՝՝ հեռի էին ի Սիդոնէ, եւ բանք ինչ ոչ գոյին նոցա ընդ Ասորիս։