եկին արք ի Սիւքեմայ եւ ի Սաղեմայ եւ ի Շամրնէ, արք ութսուն, գերծեալ զմօրուս եւ պատառեալ զհանդերձս կոծելով, եւ մաննա՝՝ եւ կնդրուկ ի ձեռս նոցա տանել ի տուն Տեառն։
Եւ ասէ ցնա. Անցանեմք մեք ի Բեթղեհեմէ Յուդայ մինչեւ ցկողմանս լերինն Եփրեմայ. քանզի անտի եմ ես. եւ չոգայ մինչեւ ցԲեթղեհէմ Յուդայ, եւ ի տուն հօր իմոյ՝՝ երթամ. եւ չիք այր որ ժողովիցէ զմեզ ի տուն.
Եւ ասեն. Ահա տօն Տեառն է ի Սելով աւուրց յաւուրս, որ է ի հիւսիսոյ Բեթելայ, ընդ արեւելս ճանապարհին որ հանէ ի Բեթելայ ի Սիկիմ, եւ ի հարաւոյ Լիբանանու յԵլեբոնայ։
Եւ յորժամ տեսանիցէք թէ ելանեն դստերք բնակչացն Սելովայ պար առեալ պարուք, ելջիք յայգեստանեացն, եւ յափշտակեսջիք այր իւրաքանչիւր կին ի դստերաց Սելովայ, եւ երթիջիք յերկիրն Բենիամինի։
Եւ ելանէր այրն աւուրց յաւուրս ի քաղաքէ իւրմէ յԱրիմաթեմայ՝ երկիր պագանել, եւ զոհել Տեառն Աստուծոյ զօրութեանց ի Սելով. եւ անդ Հեղի եւ՝՝ երկու որդիք նորա Ոփնի եւ Փենեէս՝ քահանայք Տեառն։
Եւ առաքեաց ժողովուրդն ի Սելով, եւ առին անտի զտապանակ ուխտին Տեառն զօրութեանց՝ որ նստի ի քերովբէս. եւ երկոքեան որդիքն Հեղեայ ընդ տապանակի ուխտին Աստուծոյ՝ Ոփնի եւ Փենեէս գնացին։