30 Եւ կանգնեցին իւրեանց որդիքն Դանայ զդրօշեալն Միքայ. եւ Յովնաթան որդի Գերսոնի որդւոյ Մանասէի, ինքն եւ որդիք իւր, էին քուրմք ցեղին Դանայ, մինչեւ ցօր գերութեան երկրին։
Յաւուրս Փակէի արքայի Իսրայելի եկն Թագղաթփաղասար արքայ Ասորեստանեայց, եւ առ զԱյին եւ զԿաբեէլ, զԲեթմաաքա եւ զՅանովթ եւ զԿենէզ՝՝ եւ զԱսովր եւ զԳաղաադ եւ զԳալիլեայ, զամենայն երկիրն Նեփթաղիմայ, եւ խաղացոյց զնոսա յԱսորեստանեայս։
անիծեալ լիցի մարդն որ արասցէ դրօշեալ եւ ձուլածոյ, զի պիղծ է Տեառն ձեռագործ ճարտարի, եւ դնիցէ զնա ի թաքստեան. եւ պատասխանի տուեալ ժողովրդեանն՝ ասասցեն. Եղիցի։
Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Ահաւասիկ դու ննջեսցես ընդ հարս քո, եւ յարուցեալ ժողովուրդդ այդ պոռնկեսցի զհետ աստուածոց օտարաց երկրին յոր մտանիցէ դա ի նոսա, եւ թողուցուն զիս եւ ցրիցեն զուխտն իմ զոր ուխտեցի ընդ դոսա։
քանզի գիտեմ եթէ յետ վախճանի իմոյ անօրինելով անօրինիցէք, եւ խոտորիցիք ի ճանապարհէն զոր պատուիրեցի ձեզ, եւ պատահիցեն ձեզ չարիքն ի վախճանի աւուրց. քանզի առնիցէք չար առաջի Տեառն՝ բարկացուցանել զնա գործովք ձեռաց ձերոց։
Եւ դարձոյց անդրէն զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն առ մայր իւր. եւ ասէ մայր նորա. Սրբելով սրբեցի զարծաթն Տեառն ի ձեռանէ իմմէ եւ առանձինն՝՝, առնել դրօշեալ եւ ձուլածոյ. եւ արդ դարձուցից զնա առ քեզ։