Եւ ասէ Քուսի. Դու ինքնին գիտես զհայր քո եւ զարս նորա, զի կարի զօրաւորք են յոյժ, եւ դառնացեալք ոգւով իբրեւ զարջ մի որդեկոտոր ի վայրի եւ զայրացեալ ի դաշտի՝՝. եւ հայր քո այր պատերազմող, եւ ոչ տայ դուլ՝՝ զօրուն.
Եւ նեղեցաւ Դաւիթ յոյժ, զի ասաց ժողովուրդն քարկոծել զնա. զի զայրացեալ էր ոգի ամենայն ժողովրդեանն իւրաքանչիւր ի վերայ ուստերաց եւ դստերաց իւրեանց։ Եւ զօրացաւ Դաւիթ ի Տէր Աստուած իւր։