ԴԱՏԱՒՈՐՔ 17:2 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)2 Եւ ասէ ցմայր իւր. Զհազար եւ զհարեւր արծաթոյն զոր առեր առ քեզ, եւ երդուար եւ ասես յականջս իմ թէ՝՝ արծաթն առ իս է, ես առի զայն։ Եւ ասէ մայր նորա. Օրհնեալ լիցիս, որդեակ իմ, ի Տեառնէ։ အခန်းကိုကြည့်ပါ။ |
Եւ ամենայն ժողովուրդն էր ընդ Սաւուղայ իբրեւ տասն հազար արանց. եւ էր պատերազմ ցրուեալ ընդ ամենայն քաղաքսն ի լերինն Եփրեմի։ Եւ Սաւուղ անգիտացաւ անգիտութիւն յաւուր յայնմիկ, եւ նզովեաց՝՝ զժողովուրդն՝ եւ ասէ. Անիծեալ լիցի մարդն որ կերիցէ հաց մինչեւ ցերեկոյ. եւ խնդրեցից վրէժ ի թշնամեաց իմոց։ Եւ ոչ ճաշակեաց ամենայն ժողովուրդն հաց.