Եւ աղաղակեաց Սամփսոն առ Տէր եւ ասէ. Տէր, Տէր զօրութեանց, յիշեա զիս. եւ զօրացո զիս զայս եւս մի նուագ, Աստուած, եւ խնդրեցից զվրէժխնդրութիւն իմ փոխանակ երկուց աչաց իմոց յայլազգեաց աստի։
Եւ ասէ Սամփսոն. Մեռցի անձն իմ ընդ այլազգիսս։ Եւ շարժեաց զօրութեամբ. եւ անկաւ տունն ի վերայ ամենայն նախարարացն եւ ի վերայ ամենայն ժողովոյն որ ի նմա. եւ էին մեռեալքն զորս մեռոյց Սամփսոն ի մահուն իւրում, առաւել քան զորս սպան ի կենդանութեան իւրում։