Եւ եղեւ ընդ երեկս եւ յարեաւ Դաւիթ յանկողնէ իւրմէ, եւ զգնայր ի վերայ տանեաց տան թագաւորին. եւ ետես ի տանեացն կին մի լուացեալ, եւ կինն գեղեցիկ տեսլեամբ յոյժ։
Եւ աղաղակեաց Սամփսոն առ Տէր եւ ասէ. Տէր, Տէր զօրութեանց, յիշեա զիս. եւ զօրացո զիս զայս եւս մի նուագ, Աստուած, եւ խնդրեցից զվրէժխնդրութիւն իմ փոխանակ երկուց աչաց իմոց յայլազգեաց աստի։
Եւ աշտարակ մի էր հզօր ի մէջ քաղաքին, եւ փախեան անդր ամենայն արք եւ կանայք եւ ամենայն գլխաւորք քաղաքին, եւ փակեցին ընդդէմ իւրեանց, եւ ելին ի տանիս աշտարակին։