22 Եւ սկսաւ մազ գլխոյ նորա բուսանել յետ գերծելոյն։
Եւ ես՝ մինչդեռ էին յերկրի թշնամեաց իւրեանց, ոչ անտես արարի զնոսա, եւ ոչ տաղտկացայ նոքօք առ ի սատակելոյ զնոսա՝ ցրել զուխտ իմ որ ընդ նոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած նոցա.
Զի դատեսցէ Տէր զժողովուրդ իւր, եւ ի ծառայս իւր մխիթարեսցի. զի ետես զնոսա լուծեալս եւ լքեալս եւ մատնեալս ի գերութիւն։
Եւ կալան զնա այլազգիքն, եւ բրեցին զաչս նորա. եւ իջուցին զնա ի Գազա, եւ կապեցին զնա երկաթի կապանօք. եւ աղայր ի տան բանտին։
Եւ իշխանք այլազգեացն ժողովեցան զոհել զոհ մեծ Դագոնայ աստուծոյն իւրեանց, եւ ուրախ լինել. եւ ասէին. Մատնեաց աստուած մեր զՍամփսոն թշնամի մեր ի ձեռս մեր։