եւ առ երկիւղի եւ ամօթոյ մարդկան յայտնիցեն եւ կործանեսցին. իսկ որ յուսացեալ է ի Տէր՝ ուրախ լիցի։ Ամպարշտութիւն առն՝ ածէ գայթակղութիւն, եւ որ յուսա ի Տէր՝ ապրեսցի։՝՝
Եւ երդուան նմա եւ ասեն. Ոչ, այլ կապելով կապեսցուք զքեզ, եւ տացուք ի ձեռս նոցա. բայց մահու ոչ սպանցուք զքեզ։ Եւ կապեցին զնա երիւք կարովք նորովք, եւ հանին զնա ի վիմէն։
Եւ ա՛ռ Դալիլա կարս նորս, եւ կապեաց զնա նոքօք, եւ ասէ ցնա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ դարան նստէր նմա ի շտեմարանի. եւ խզեաց զայն ի բազկաց իւրոց իբրեւ զասղանի։