Եւ արդ գան առ քեզ որպէս ժողովեալք ի ժողովուրդ, եւ նստին առաջի քո՝՝ ժողովուրդն իմ լսել զբանս քո, եւ ոչ առնեն զնոսա. զի ստութիւն է ի բերանս նոցա, եւ զհետ պղծութեան իւրեանց գնան սիրտք իւրեանց։
Եւ ասէ Դալիլա ցՍամփսոն. Մինչեւ ցե՞րբ խաբիցես զիս, եւ խօսիցիս ընդ իս սուտ. արդ պատմեա ինձ ի՛ւ կապիցիս։ Եւ ասէ ցնա. Եթէ անկցես զեւթանեսին գիսակս գլխոյ իմոյ ընդ ազբին, եւ վարեսցես ցցովք ընդ որմն, եղէց տկարացեալ իբրեւ զմի ի մարդկանէ։
Եւ դարան նստէր նմա ի շտեմարանի. եւ ասէ ցնա. Այլազգիք հասեալ են ի վերայ քո, Սամփսոն։ Եւ խզեաց զջիլսն՝ զոր օրինակ խզիցի քուղ ի թօթափելոյ յորժամ ի հուր հոտոտիցի. եւ ոչ ծանուցաւ զօրութիւն նորա։