Եւ յետ նորա յարեաւ Սամեգար որդի Անաթայ, եւ եհար յայլազգեացն վեց հարեւր այր մաճով արօրոյ, եւ առ յաւարի արջառ եւ ոչխար բազում յոյժ, թող զորթս արջառոց՝՝. եւ փրկեաց նա զԻսրայէլ։
Եւ ծածկեաց զնա ընդ փեղկիւքն նորա, եւ՝՝ ա՛ռ Յայել կին Քաբերայ զցից խորանին, եւ կալաւ զուռնն ի ձեռին իւրում, եւ եմուտ մեղմով առ նա, եւ բախեաց զցիցն ընդ ծամելիս նորա եւ վարսեաց ընդ գետինն. եւ նա տապալեցաւ ի մէջ ոտից նորա եւ եհան զոգի՝՝։
Եւ ասէ Յովնաթան ցպատանին ցկապարճակիրն իւր. Եկ անցցուք ի կիրճս անթլփատիցն այնոցիկ, թերեւս արասցէ ինչ մեզ Տէր. զի ոչինչ է խտիր Տեառն ապրեցուցանել բազմօք կամ սակաւուք։