1 Եւ եղեւ յետ աւուրց, յաւուրս հնձոց ցորենոյ, այց արար Սամփսոն կնոջ իւրում, ածեալ ուլ մի յայծեաց, եւ ասէ. Մտից առ կին իմ ի սենեակ։ Եւ ոչ եթող զնա հայրն նորա մտանել առ նա։
Եւ սկայք էին ի վերայ երկրի յաւուրսն յայնոսիկ. եւ յետ այնորիկ իբրեւ մտանէին որդիքն Աստուծոյ առ դստերսն մարդկան, եւ ծնան իւրեանց որդիս. նոքա էին սկայքն որ յաւիտենից արք անուանիք։
Պատասխանի ետ եւ ասէ ցհայրն. Այսքանի ամք են, զի ծառայեմ քեզ, եւ երբեք զպատուիրանաւ քով ոչ անցի. ուլ մի երբեք ոչ ետուր ինձ զի ուրախ եղէց ընդ բարեկամս իմ։