20 Եւ եղեւ ընդ ամբառնալ բոցոյն ի վերուստ ի սեղանոյն յերկինս՝ ամբարձաւ հրեշտակն Տեառն բոցով սեղանոյն, եւ Մանովէ եւ կին նորա հայէին. եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր։
Եւ եղեւ մինչդեռ գնային նոքա, երթային եւ խօսէին, եւ ահա կառք հրեղէնք եւ երիվարք հրեղէնք, եւ անջրպետեցին ի մէջ երկոցունց. եւ վերացաւ Եղիա շարժմամբ յերկինս։
Ամբարձ Դաւիթ զաչս իւր եւ ետես զհրեշտակն Տեառն, զի կայր ի մէջ երկնի եւ երկրի, եւ սուրն իւր ձգեալ ի ձեռին իւրում, եւ կարկառեալ ի վերայ Երուսաղեմի. եւ անկան Դաւիթ եւ ծերքն զգեցեալ քուրձս ի վերայ երեսաց իւրեանց։
Եւ շինեաց Դաւիթ անդ սեղան Տեառն, եւ եհան ողջակէզս եւ վասն փրկութեան՝՝. եւ գոչեաց առ Տէր, եւ լուաւ նմա հրով յերկնից ի վերայ սեղանոյ ողջակիզին, եւ ծախեաց զողջակէզսն։՝՝
Եւ ի վերոյ քան զհաստատութիւնն որ ի վերայ գլխոց նոցա, իբրեւ զտեսիլ ական շափիղայ, նմանութիւն աթոռոյ ի վերայ նորա, եւ ի վերայ աթոռոյն՝՝ նմանութիւն կերպարանաց մարդոյ։
իբրեւ տեսիլ աղեղանդ որ ձգի յամպս յաւուրս անձրեւաց, եւ այսպէս ահագին տեսիլ լուսոյ՝՝ շուրջ զնովաւ։ Այս տեսիլ՝ նմանութիւն փառացն Տեառն. իբրեւ տեսի՝ անկայ ի վերայ երեսաց իմոց, եւ լուայ բարբառ որ խօսէր ընդ իս՝
Եւ ել հուր ի Տեառնէ, եւ եկեր որ ինչ կայր ի վերայ սեղանոյն, զողջակէզն եւ զճարպն. եւ ետես ամենայն ժողովուրդն եւ զարհուրեցաւ, եւ անկան ի վերայ երեսաց իւրեանց։
Եւ եմուտ Գեդէոն եւ հասոյց ուլ մի յայծեաց, եւ արդու մի ալեւր բաղարջ. եւ զմիսն եդ ի վերայ խանի, եւ զարգանակն արկ ի պոյտն, եւ եհան առ նա ընդ կաղնեաւն եւ երկիր եպագ՝՝։
Եւ ձգեաց հրեշտակն Տեառն զծայր գաւազանին որ ի ձեռին իւրում, եւ հասոյց ի միսն եւ ի բաղարջսն. եւ բորբոքեցաւ հուր ի վիմէ անտի, եւ եկեր զմիսն եւ զբաղարջսն. եւ հրեշտակն Տեառն գնաց յաչաց նորա։