3 Եւ տեսի զի ոչ ոք էր որ փրկէր, եւ եդի զանձն իմ ի ձեռին իմում, եւ անցի առ որդիսն Ամոնայ, եւ մատնեաց զնոսա Տէր ի ձեռս իմ. եւ արդ ընդէ՞ր ելէք առ իս յաւուր յայսմիկ մարտնչել ընդ իս։
Եւ ահաւասիկ ընդ մեզ իշխան Տէր, եւ քահանայք նորա եւ փողք նշանակաց նշանակել ի մեզ. եւ դուք, որդիք Իսրայելի, պատերազմի՞ք ընդ Տեառն Աստուծոյ հարցն մերոց, եւ ոչ եւս՝՝ աջողեսցի ձեզ։
Եւ ես ոչ ինչ մեղայ քեզ, եւ դու առնես ընդ իս չարութիւն՝ տալ ընդ իս պատերազմ. դատեսցէ Տէր որ դատելոցն է այսօր ի մէջ որդւոցն Իսրայելի եւ ի մէջ որդւոցն Ամոնայ։
Եւ ասէ ցնոսա Յեփթայէ. Այր զրկեալ էի ես եւ ժողովուրդ իմ, եւ որդիք Ամոնայ տառապեցուցանէին զիս յոյժ՝՝. եւ բողոք արկի առ ձեզ, եւ ոչ փրկեցէք զիս ի ձեռաց նոցա։
Եւ ժողովեաց Յեփթայէ զամենայն արս Գաղաադու եւ տայր պատերազմ ընդ Եփրեմի. եւ հարին արք Գաղաադու զԵփրեմ. զի ասացին ապրեալքն Եփրեմի, թէ՝ Դուք Գաղաադացիք ի մէջ Եփրեմի եւ ի մէջ Մանասէի էք՝՝։
Եւ եդ զանձն իւր ի ձեռին իւրում, եւ եհար զայլազգին. եւ արար Տէր փրկութիւն մեծ, եւ ամենայն Իսրայէլ տեսին եւ ուրախ եղեն՝՝. եւ ընդէ՞ր մեղանչիցես յարիւն արդար սպանանել զԴաւիթ տարապարտուց։
Եւ եմուտ կինն առ Սաւուղ եւ ետես զի տագնապեալ էր յոյժ, եւ ասէ ցնա. Ահա լուաւ աղախին քո ձայնի քում. եւ եդի զոգի իմ ի ձեռին իմում, եւ ունկնդիր եղէ բանիցն զոր խօսեցար ընդ իս։