2 Եւ ասէ ցնոսա Յեփթայէ. Այր զրկեալ էի ես եւ ժողովուրդ իմ, եւ որդիք Ամոնայ տառապեցուցանէին զիս յոյժ՝՝. եւ բողոք արկի առ ձեզ, եւ ոչ փրկեցէք զիս ի ձեռաց նոցա։
Եւ ժողովեցան որդիքն Եփրեմի եւ եկին ի Սեփենա, եւ ասեն ցՅեփթայէ. Զի՞ է զի ելեր պատերազմել ընդ որդիսն Ամոնայ, եւ զմեզ ոչ կոչեցեր երթալ ընդ քեզ. արդ այրեսցուք հրով զտուն քո ի վերայ քո։
Եւ տեսի զի ոչ ոք էր որ փրկէր, եւ եդի զանձն իմ ի ձեռին իմում, եւ անցի առ որդիսն Ամոնայ, եւ մատնեաց զնոսա Տէր ի ձեռս իմ. եւ արդ ընդէ՞ր ելէք առ իս յաւուր յայսմիկ մարտնչել ընդ իս։