1 Եւ ժողովեցան որդիքն Եփրեմի եւ եկին ի Սեփենա, եւ ասեն ցՅեփթայէ. Զի՞ է զի ելեր պատերազմել ընդ որդիսն Ամոնայ, եւ զմեզ ոչ կոչեցեր երթալ ընդ քեզ. արդ այրեսցուք հրով զտուն քո ի վերայ քո։
Եւ եղեւ ի կրօնս ի մէջ Իսրայելի ողբալ զդուստրն Յեփթայեայ՝՝. աւուրց յաւուրս ժողովէին դստերք Իսրայելի ողբալ զդուստրն Յեփթայեայ Գաղաադացւոյ չորս աւուրս ի տարւոջ։
Եւ ասէ ցնոսա Յեփթայէ. Այր զրկեալ էի ես եւ ժողովուրդ իմ, եւ որդիք Ամոնայ տառապեցուցանէին զիս յոյժ՝՝. եւ բողոք արկի առ ձեզ, եւ ոչ փրկեցէք զիս ի ձեռաց նոցա։
Եւ եղեւ յաւուրն չորրորդի, եւ ասեն ցկինն Սամփսոնի. Պատրեա զայր քո եւ պատմեսցէ քեզ զառասպելն, գուցէ այրիցեմք զքեզ եւ զտուն հօր քո. թէ աղքատացուցանե՞լ կոչեցեր զմեզ այսր։
Եւ ասեն այլազգիքն. Ո՞ արար զայս։ Եւ ասեն. Սամփսոն փեսայ Թամնացւոյն. զի եհան զկին նորա եւ ետ ընկերի նորա։ Եւ ելին այլազգիքն եւ այրեցին զտուն հօր նորա, եւ՝՝ զկինն եւ զհայր նորա հրով։
Եւ ասեն ցԳեդէոն այր Եփրեմի. Զի՞նչ է բանդ այդ զոր արարեր ընդ մեզ, զի ոչ կոչեցեր զմեզ յորժամ երթայիր պատերազմել ընդ Մադիամու։ Եւ վիճէին ընդ նմա սաստկագոյնս։