Եւ ասէ Դաւիթ ցԳադ. Վտանգ է ինձ յամենայն կողմանց՝՝ յոյժ. բայց արդ անկայց ի ձեռս Տեառն, զի բազում են գթութիւնք նորա յոյժ, եւ մի՛ անկայց ի ձեռս մարդոյ։ Եւ ընտրեաց իւր Դաւիթ զմահն. եւ էին աւուրք հնձոց ցորենոյ։՝՝
Եւ ժողովեցան ի Մասփա եւ հանին ջուր, եւ եհեղ յերկիր առաջի Տեառն. եւ պահեցին յաւուր յայնմիկ, եւ ասեն. Մեղաք առաջի Տեառն։ Եւ դատեցաւ Սամուէլ զորդիսն Իսրայելի ի Մասփա։