14 Եւ եղեւ ի գնալն նորա, յորդորեաց զնա Գոդոնիէլ խնդրել ի հօրէ իւրմէ ագարակ. եւ տրտնջեաց եւ աղաղակեաց յիշոյ անտի, եւ ասէ. Յերկիր հարաւոյ ետուր զիս՝՝։ Եւ ասէ ցնա Քաղէբ. Զի՞ է քեզ։
Եւ ասէ ցնա Աքսա. Տուր ինձ օրհնութիւն, զի յերկիր հարաւոյ ետուր զիս, եւ տացես ինձ զբօսանս ջրոց։ Եւ ետ նմա Քաղէբ ըստ սրտի նորա՝՝ զբօսանս բարձանց, եւ զբօսանս հովտաց։