18 Եւ դարձեալ եկաց յաղօթս, եւ ետուն երկինք զանձրեւ, եւ բուսոյց երկիր զպտուղ իւր։
Եւ ասէ Եղիա. Ես ոչ խանգարեմ զԻսրայէլ, այլ դու եւ տուն հօր քո, ի թողուլ ձեր զՏէր Աստուած ձեր՝՝ եւ երթալ զհետ Բահաղիմայցն։
Միթէ իցէ՞ ի կուռս հեթանոսաց՝ որ տեղասցէ, կամ թէ երկի՞նք տայցե՞ն զլրութիւն իւրեանց. ո՞չ ապաքէն դու ես նոյն Տէր Աստուած մեր, եւ ակնկալցուք քեզ, զի դու արարեր զայս ամենայն։
Եւ զայս ասացեալ՝ հազիւ լռեցուցանէին զժողովուրդսն ի չզոհելոյ նոցա. այլ գնալ յիւրաքանչիւր տեղիս։՝՝