ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 3:7 - Գրաբար Աստվածաշունչ (1895)

⁷ Ամենայն բնութիւն գազանաց եւ թռչնոց եւ սողնոց եւ որ ի ծովու են, հնազանդեալ է եւ հնազանդի մարդկեղէն բնութեան.

ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 3:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ 5:4

վասն բազում անգամ ոտնակապօք եւ շղթայիւք կապելոյ եւ խզելոյ ի նմանէ զշղթայսն, եւ զոտնակապսն խորտակելոյ. եւ ոչ ոք կարէր պարտել զնա.

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ 10:12

յորում էին ամենայն չորքոտանիք եւ սողունք երկրի՝՝ եւ թռչունք երկնից։

ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 3:6

Եւ լեզու հուր՝ զարդ անիրաւութեան. լեզու հաստատեալ է յանդամս մեր, որ զամենայն մարմինն ապականէ, եւ վառէ հրով զանիւ ծննդեան, եւ բորբոքեալ տոչորի ի գեհենի։

ՍՐԲՈՅ ԱՌԱՔԵԼՈՅՆ ՅԱԿՈՎԲԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ՝՝ 3:8

բայց զլեզու մարդկան ոչ ոք կարէ հնազանդել, զչարն եւ զանկարգ եւ զլի թունօք մահաբերին։