23 Զի եթէ ոք լսելի միայն իցէ բանին եւ ոչ առնելի, նման է նա մարդոյ որ պշուցեալ հայիցի ընդ երեսս իւր որ ծնանիցին՝՝ ի հայելւոջ.
Բանիդ զոր խօսեցար առ մեզ յանուն Տեառն՝ ոչ լուիցուք.
Ամենայն որ գայ առ իս, եւ լսէ զբանս իմ եւ առնէ զնոսա, ցուցից ձեզ ում նման է։
Եւ սպասէին նմա դպիրքն եւ փարիսեցիք թէ ի շաբաթուն բժշկիցէ՞, զի գտանիցեն չարախօսութիւն զնմանէ։
Այժմ տեսանեմք իբրեւ ընդ հայելի օրինակաւ, այլ յայնժամ՝ դէմ յանդիման. այժմ խելամուտ եմ փոքր ի շատէ, այլ յայնժամ գիտացից, որպէս եւ նայն ծանեաւ զիս։
զի հայեցեալ ետես զինքն եւ զանց արար, եւ անդէն մոռացաւ թէ որպիսի ոք էր։