15 Ապա այնուհետեւ ցանկութիւնն յղացեալ՝ զմեղս ծնանի, եւ մեղքն կատարեալ՝ զմահ ծնանին։
Բայց ի ծառոյն գիտութեան բարւոյ եւ չարի՝ մի՛ ուտիցէք, զի յորում աւուր ուտիցէք ի նմանէ՝՝ մահու մեռանիցիք։
Եւ ետես կինն զի բարի էր ծառն ի կերակուր եւ հաճոյ աչաց հայելոյ, եւ գեղեցիկ ի տեսանել՝՝. եւ առ ի պտղոյ նորա, եկեր. եւ ետ առն իւրում ընդ իւր, եւ կերան։
Եւ առաքեաց Դաւիթ հրեշտակս եւ առ զնա, եւ եմուտ առ նա եւ ննջեաց ընդ նմա. եւ նա էր սրբեալ ի դաշտանէ իւրմէ. եւ դարձաւ ի տուն իւր։
Յղասցի զցաւս, դիպեսցին նմա սնոտիք. որովայն նորա կրեսցէ զնենգութիւն։՝՝
եւ ի նմա՝՝ է պատրաստեալ զանօթս մահու, եւ զնետս իւր այրեցելովք է գործեալ։
Ճանաչի Տէր յառնել զդատաստանս իւր, եւ ի գործս ձեռաց իւրեանց կապեսցին մեղաւորք։
Որդի արդար ծնանի ի կեանս. հալածանք ամպարշտաց ի մահ։՝՝
արդ տեսջիք. արդ յամօթ լիջիք. ընդունայն լիցի զօրութիւն ոգւոց ձերոց, եւ հուր կերիցէ զձեզ։
Չիք ոք որ խօսի զարդարութիւն, եւ ոչ գոն իրաւունք ճշմարտութեան. յուսացեալ են ի սնոտիս, եւ խօսին զունայնութիւն. զի յղանան զցաւս, եւ ծնանին զանօրէնութիւն։
Յայնժամ գնաց մի յերկոտասանիցն անուանեալ Յուդա Իսկարիովտացի առ քահանայապետսն, եւ ասէ.
Բայց ես ասեմ ձեզ թէ՝ Ամենայն որ հայի ի կին մարդ առ ի ցանկանալոյ նմա՝ անդէն շնացաւ ընդ նմա ի սրտի իւրում։
Իւրաքանչիւր ոք փորձի առ ի յիւրոցն ցանկութեանց ձգեալ եւ պատրեալ։
Կամեցեալ ծնաւ զմեզ բանիւն ճշմարտութեան, լինել մեզ պտուղ ինչ ստացուածոց նորա։