Վասն այնորիկ այսպէս ասէ Տէր. Արքայն Ասորեստանեայց մի՛ մտցէ ի քաղաքդ յայդ, եւ մի՛ ձգեսցէ ի դա նետս, եւ մի՛ պատեսցէ զդա վահանօք, եւ մի՛ կուտեսցէ զդովաւ հող.
Եւ փլուսցէ Տէր զծովն Եգիպտացւոց, եւ արկցէ զձեռն իւր ի վերայ գետոյն հոգւով սաստկութեամբ, եւ հարցէ զեւթնաձորն. զի համարձակ լիցի գնալ ընդ նա եւ ագելոյն՝՝։
զի ասացէք. Եդաք ուխտ ընդ դժոխս, եւ ընդ մահու դաշինս կռեցաք. մրրիկ փոթորկեալ եթէ յարիցէ՝ ոչ եկեսցէ ի վերայ մեր. զի եդաք սուտ զյոյսն մեր, եւ ստութեամբ ծածկեցաք։
Ահաւասիկ սաստիկ եւ խիստ բարկութիւն Տեառն՝՝, իբրեւ զկարկուտ իջեալ, եւ ոչ գուցէ յարկ՝՝. եւ իբրեւ զբռնութիւն հեղեղաց ջուրց բազմաց որ ողողէ զերկիր. եւ արասցէ հանգիստ երկրի՝՝ ձեռօք։
Այլ ածցէ Աստուած ի վերայ քո եւ ի վերայ ժողովրդեան քո եւ ի վերայ տան հօր քո աւուրս՝ որ չեւ եւս են եկեալ, յորմէ օրէ եհան Եփրեմ ի Հրէաստանէ զարքայն՝՝ Ասորեստանեայց։
Այսպէս ասէ Տէր. Ահաւադիկ ջուրք ելանեն ի հիւսիսոյ, եւ եղիցին հեղեղատք յողողանել, եւ ողողեսցեն զերկիրն լրիւ իւրով, զքաղաքն եւ զբնակիչս նորա. բողոք բարձցեն մարդիկ եւ աղաղակեսցեն ամենայն բնակիչք երկրին։
Զի այսպէս ասէ Տէր Տէր. Յորժամ տաց զքեզ քաղաքդ աւերակ՝ իբրեւ զքաղաքս որ բնաւ չիցեն բնակեալ, ի հանել ինձ ի վերայ քո զանդունդսն, եւ ծածկեսցեն զքեզ ջուրք բազումք.
Եւ Տէր Աստուած ամենակալ՝՝ որ մերձենայ յերկիր եւ շարժէ զնա՝՝, եւ սուգ առցեն ամենայն բնակիչք նորա. եւ ելցէ իբրեւ զգետ վախճան նորա, եւ իջցէ՝՝ իբրեւ զգետն Եգիպտացւոց։
Եւ կացցէ, եւ տեսցէ եւ հովուեսցէ հօտի իւրոյ զօրութեամբ Տեառն, եւ ի փառս անուան Տեառն Աստուծոյ իւրեանց հաստատեսցին՝՝. զի այժմ մեծասցի մինչեւ ի ծագս երկրի։
Եւ եղիցի նմա խաղաղութիւն. յորժամ եկեսցէ Ասորեստանեայն յերկիր ձեր, եւ յորժամ հասցէ յաշխարհ ձեր, յարուսցէ՝՝ ի վերայ նորա եւթն հովիւ եւ ութ վարիչ մարդկան։
Նման է առն որ շինիցէ տուն, որ փորեաց եւ խորեաց, եւ եդ հիմն ի վերայ վիմի. ի յառնել հեղեղաց բախեաց գետ զտունն, եւ ոչ կարաց շարժել զնա. զի հաստատեալ էր հիմնն ի վերայ վիմի։