Եւ եղեւ մինչչեւ կատարեալ էր նորա զխօսսն ի մտի իւրում՝՝, եւ ահա Ռեբեկա եկն ել, որ ծնեալն էր Բաթուելի որդւոյ Մեղքայ կնոջ Նաքովրայ եղբօր Աբրահամու, եւ ունէր սափոր յուս իւր։
Եւ առաքեաց Եսայի որդի Ամովսայ առ Եզեկիա եւ ասէ. Այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Զոր կացեր յաղօթս առ իս վասն Սենեքերիմայ արքայի Ասորեստանեայց՝ լուայ։
Եւ ցնծասցեն տնանկք՝՝ եւ կարօտեալք որ խնդրէին ջուր եւ ոչ գտանէին, եւ լեզուք նոցա ի ծարաւոյ ցամաքէին. ես Տէր Աստուած լուայց նոցա, Աստուած Իսրայելի, եւ ոչ թողից զնոսա։
Յայնժամ կարդասցես, եւ Աստուած լուիցէ քեզ. եւ մինչդեռ խօսիցիս, ասասցէ թէ՝ Ահաւասիկ հասեալ կամ, եւ եթէ մերժեսցես դու ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնարձակութիւն եւ զբանս տրտնջման՝՝,
Եւ անցուցից զերրորդ մասն ընդ հուր, եւ ջեռուցից զնոսա որպէս ջեռնու՝՝ արծաթ. եւ փորձեցից զնոսա որպէս փորձի ոսկի. նա կարդասցէ զանուն իմ, եւ ես լուայց նմա. եւ ասացից. Ժողովուրդ իմ է սա։ Եւ նա ասասցէ. Տէր Աստուած իմ ես դու՝՝։