ես մատնեցից զձեզ ի սուր, եւ ամենեքեան կոտորեսջիք. զի կոչեցի զձեզ՝ եւ ոչ լուարուք. խօսեցայ՝ եւ ստունգանեցէք, եւ արարէք չար առաջի իմ, եւ զոր ոչ կամէի՝ ընտրեցէք։
Եւ հալածեցից զնոսա սրով եւ սովով եւ մահուամբ, եւ տաց զնոսա ի շարժումն ամենայն թագաւորութեանց երկրի, ի նզովս եւ յապականութիւն եւ ի շչիւն եւ ի նախատինս ի մէջ ամենայն ազգաց ուր ցրուեցից զնոսա անդր.
Եւ առցեն ի նոցանէն անէծս ի մէջ ամենայն գերութեանն Յուդայ որ է ի Բաբելոն, եւ ասասցեն. Արասցէ զքեզ Տէր՝ որպէս արար Սեդեկեայ եւ Աքիաբայ, զորս տապակեաց արքայն Բաբելացւոց ի հուր։
Զի այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Որպէս կաթեաց սրտմտութիւն բարկութեան իմոյ ի վերայ բնակչաց Երուսաղեմի, նոյնպէս կաթեսցէ սրտմտութիւն իմ ի վերայ ձեր ի մտանելն ձեր յԵգիպտոս. եւ եղիջիք յանապատ եւ վտարանդիք՝՝ եւ ի նզովս եւ ի նախատինս, եւ մի՛ եւս տեսանիցէք զտեղիս զայս,
Եւ առցեն զմնացորդս Յուդայ որ դէմ եդին մտանել յերկիրս Եգիպտացւոց բնակել աստ, կորուսանել զամենայն մնացորդս որ են յԵգիպտոս՝՝, եւ անկցին ի սուր, եւ սատակեսցին սովով, ի փոքուէ մինչեւ ցմեծամեծս սրով եւ սովով մեռանիցին, եւ եղիցին ի նզովս եւ ի կորուստ եւ յանէծս եւ ի նախատինս։
Եւ եղիցի որպէս էիքն յանէծս ի մէջ ազգաց տունդ Յուդայ եւ տունդ Իսրայելի, նոյնպէս ապրեցուցից զձեզ, եւ եղիջիք յօրհնութիւն. քաջալերեցարուք եւ զօրասցին ձեռք ձեր։
Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ զինչ Հոգին ասէ առ եկեղեցիս. Որ յաղթէ՝ տաց նմա ուտել ի մանանայէն թաքուցելոյ, եւ տաց նմա զգիրն սրբութեան՝՝, եւ գրեալ անուն նոր ի գիրն, զոր ոչ ոք գիտէ՝ բայց միայն որ առնուն։