12 ես մատնեցից զձեզ ի սուր, եւ ամենեքեան կոտորեսջիք. զի կոչեցի զձեզ՝ եւ ոչ լուարուք. խօսեցայ՝ եւ ստունգանեցէք, եւ արարէք չար առաջի իմ, եւ զոր ոչ կամէի՝ ընտրեցէք։
Զի եկի, եւ ոչ գոյր մարդ. կոչեցի, եւ ոչ ոք էր որ լսէր. միթէ ո՞չ կարէ փրկել ձեռն իմ՝՝, կամ ո՞չ զօրեմ ապրեցուցանել. ահա կշտամբութեամբ իմով աւերեցից զծով, եւ զգետս ապականեցից. եւ ցամաքեսցին՝՝ ձկունք նոցա ի ջուրցն պակասութենէ, եւ մեռցին ի ծարաւոյ։
Ժողովուրդս այս որ բարկացուցանէր զիս առաջի իմ հանապազ. զոհէին ի պարտէզս իւրեանց, եւ արկանէին խունկս յաղիւսեայս իւրեանց դիւացն՝ որք չէին ի յիշատակս իւրեանց։
Վասն այնորիկ տուր զորդիս նոցա ի սով, եւ ժողովեա զնոսա ի ձեռս սրոյ. եղիցին կանայք նոցա անորդիք եւ այրիք, եւ արք նոցա եղիցին կոտորեալք մահուամբ, եւ երիտասարդք նոցա անկեալք սրով ի պատերազմի։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր. Դուք ոչ լուարուք ինձ կոչել արձակուրդ իւրաքանչիւր եղբօր իւրում, եւ իւրաքանչիւր մերձաւորի իւրում. ահաւասիկ ես կոչեցից ձեզ արձակուրդ, ասէ Տէր, ի սուր եւ ի սով եւ ի մահ. եւ տաց զձեզ ի ցրումն ընդ ամենայն թագաւորութիւնս երկրի։
Վասն այդորիկ այսպէս ասէ Տէր զօրութեանց՝ Աստուած Իսրայելի. Ահաւադիկ ես ածից ի վերայ Յուդայ եւ ի վերայ ամենայն բնակչաց Երուսաղեմի զամենայն չարիս զոր խօսեցայ ի վերայ նոցա. փոխանակ զի խօսեցայ առ նոսա, եւ ոչ լուան, կոչեցի զնոսա, եւ ոչ ետուն ինձ պատասխանի։
Եւ արդ փոխանակ զի արարէք զայդ ամենայն գործս, ասէ Տէր, եւ խօսեցայ ընդ ձեզ ընդ առաւօտս խօսելով՝ եւ ոչ լուարուք ինձ, կոչեցի զձեզ՝ եւ ոչ ետուք ինձ պատասխանի,
Ո՞չ այս բանք են զոր խօսեցաւ Տէր ի ձեռն մարգարէիցն իւրոց առաջնոց՝ մինչդեռ շէն էր Երուսաղէմ եւ ի բարութեան, եւ քաղաքք նոցա շուրջանակի եւ լեռնայինքն եւ դաշտայինքն բնակեալ էին։