19 Եւ ոչ եւս եղիցի քեզ արեգակն ի լոյս տուընջեան, եւ ոչ ծագումն լուսնի տացէ քեզ լոյս ի գիշերի. այլ եղիցի քեզ Տէր լոյս յաւիտենական, եւ փառք քո Աստուած։
Բազումք ասէին զանձնէ իմմէ, թէ՝ Չիք փրկութիւն սորա առ Աստուած իւր։
Զի չարք վաղվաղակի սատակեսցին, բայց ոյք համբերեն Տեառն՝ նոքա ժառանգեսցեն զերկիր։
Ի կարդալ իմում լուար ինձ, Աստուած, ըստ արդարութեան՝՝. ի նեղութեան ինձ անդորր արարեր. ողորմեա ինձ եւ լուր աղօթից իմոց։
Զի թէ յիշէի զքեզ յանկողնի իմում, ընդ առաւօտս կանխեալ խօսէի ընդ քեզ։
Ողորմութիւն եւ ճշմարտութիւն պատահեսցին, արդարութիւն եւ խաղաղութիւն համբուրեսցին։
Ճշմարտութիւն յերկրէ բուսաւ, արդարութիւն յերկնից երեւեցաւ։
Եւ արդ, դու տուն Յակոբու, եկայք երթիցուք ի լոյս Տեառն։
Եւ հալեսցի աղիւսն, եւ կործանեսցի պարիսպն՝՝. զի թագաւորեսցէ Տէր ի լերին Սիոնի եւ յԵրուսաղէմ, եւ առաջի ծերոցն փառաւորեսցի։
Յաւուր յայնմիկ եղիցի Տէր զօրութեանց պսակ յուսոյ գործեալ ի փառս՝՝ մնացելոց ժողովրդեանն.
Եւ եղիցի լոյսն լուսնի իբրեւ զլոյս արեգական, եւ լոյսն արեգական եւթնպատիկ եղիցի՝ իբրեւ զլոյս աւուրցն եւթանց, յաւուր յորում բժշկեսցէ Տէր զբեկումն ժողովրդեան իւրոյ, եւ զցաւս վիրաց քոց բժշկեսցէ։
եւ հոսեսցես. հողմք առցեն զնոսա եւ մրրիկք ցրուեսցեն. բայց դու ուրախ լիցիս ի Տէր՝ ի Սրբութիւնս Իսրայելի։
Արդարասցին՝ եւ Աստուծով փառաւորեսցի ամենայն զաւակ որդւոցն՝՝ Իսրայելի։
Զի ի Տեառնէ եղիցի դարձ՝՝, եւ եկեսցեն ի Սիոն ցնծութեամբ եւ ուրախութեամբ յաւիտենից. զի ի վերայ գլխոց նոցա օրհնութիւն՝՝, եւ ուրախութիւն հասցէ նոցա. մերժեցան ցաւք եւ տրտմութիւնք եւ հեծութիւնք։
Լուսաւորեաց, լուսաւորեաց, Երուսաղէմ՝՝, զի հասեալ է լոյս քո, եւ փառք Տեառն ի վերայ քո ծագեսցեն։
Ժողովուրդ որ գնայր ընդ խաւար՝ ետես լոյս մեծ, եւ որ բնակեալ էք յաշխարհի եւ ի ստուերս մահու՝ լոյս ծագեսցէ ձեզ։
Եւ ես եղէց նմա պարիսպ հրեղէն շուրջանակի, եւ ի փառս բնակեցայց ի միջի նորա։
Զի ահաւասիկ ես ածից զձեռն իմ ի վերայ նոցա, եւ եղիցին յաւար ծառայեցուցիչքն նոցա՝՝. եւ ծանիջիք թէ Տէր ամենակալ առաքեաց զիս։
Լոյս ի յայտնութիւն հեթանոսաց, եւ փառս ժողովրդեան քում Իսրայելի։
Զի նա է պարծանք քո եւ նոյն Աստուած քո, որ արար ի քեզ զմեծամեծսն եւ զփառաւորս զոր տեսին աչք քո։
Եւ քաղաքին չէին պէտք արեգական եւ լուսնի, զի լուսաւորեսցեն զնա. քանզի փառքն Աստուծոյ լուսաւորէին զնա յամենայն ժամ, եւ ճրագ ի նմա՝ Գառնն։
Եւ գիշեր ոչ անդ, եւ չէր ինչ անդ պէտք ճրագի եւ լուսոյ արեգական, վասն զի Տէր Աստուած լուսաւորէր զնոսա. եւ թագաւորեսցեն յաւիտեանս յաւիտենից։