13 Եւ փառքն Լիբանանու առ քեզ եկեսցեն, սարդիւն եւ սօսիւ եւ նոճով եւ մայրիւ՝ առ հասարակ փառաւոր առնել զտեղի սրբութեան իմոյ, եւ զտեղի ոտից իմոց փառաւորեցից։
Եւ եկաց Դաւիթ արքայ ի մէջ եկեղեցւոյն՝՝ եւ ասէ. Լուարուք ինձ, եղբարք իմ եւ ժողովուրդ իմ. ի սրտի իմում եղեւ շինել տուն հանգստեան տապանակի ուխտին Տեառն, եւ կայան ոտից Տեառն մերոյ. եւ պատրաստեցի ես ի բնակութիւնն յայն զկազմածդ զայդ, ոսկի եւ արծաթ եւ պղինձ եւ արոյր եւ երկաթ եւ փայտ բազում՝՝.
Եւ ծաղկեսցէ եւ ցնծասցէ անապատն Յորդանանու, եւ՝՝ փառքն Լիբանանու տացի նմա եւ պատիւն Կարմեղայ, եւ ժողովուրդ իմ տեսցէ՝՝ զփառս Տեառն եւ զբարձրութիւն Աստուծոյ մերոյ։
Եւ ամենայն խաշինքն Կեդարու ժողովեսցին առ քեզ, եւ խոյքն Նաբէովթայ ածցին եւ՝՝ մատուսցին ընդունելի պատարագ ի վերայ սեղանոյ իմոյ, եւ տուն աղօթից իմոց փառաւորեսցի՝՝։