Եւ բարկացաւ Նէեման, գնաց եւ ասէ. Ես ասէի, թերեւս ելցէ առ իս, եւ կացցէ եւ կարդասցէ զանուն Տեառն Աստուծոյ իւրոյ, եւ դիցէ զձեռն իւր ի վերայ տեղւոյս եւ աւաքեսցէ զբորոտութիւնս։
Եթէ դարձուսցես զոտն քո՝ չառնել զկամս քո յաւուրն սրբութեան, եւ կոչեսցես զշաբաթսն փափուկս նուիրեալս Աստուծոյ եւ փառաւորեալս, եւ ոչ փոխեսցես զոտն քո ի գործ, եւ ոչ խօսեսցիս բան ինչ բարկութեան բերանով քով, եւ եղիցես յուսացեալ ի Տէր։
Եթէ արձակեսցէ այր զկին իւր, եւ գնասցէ ի նմանէ եւ լինիցի առն այլում, եթէ դառնալով դարձցի՞ անդրէն ի նոյն. ո՞չ ապաքէն պղծելով պղծիցի կինն այն. եւ դու պոռնկեցար ընդ հոմանիս բազումս, այլ դարձ առ իս, ասէ Տէր։
Եւ ասէ Տէր ցՍամուէլ. Մի՛ հայիր ընդ տեսիլ դորա, եւ մի՛ ի մեծութիւն հասակի դորա, զի անարգեցի զդա. զի ոչ եթէ որպէս տեսանիցէ մարդ՝ տեսանէ Աստուած՝՝. զի մարդ հայի յերեսս, եւ Աստուած հայի ի սիրտս։