Եւ պատասխանի ետ Յեքոնիա որդի Եղեայ որդւոյն՝՝ Եղամայ, եւ ասէ ցԵզրա. Մեք մեղաք առ Տէր Աստուած մեր, եւ արարաք զկանայս յայլազգեաց երկրիս այսորիկ. եւ այժմ են անօրէնութիւնք այսօր ի մէջ Իսրայելի՝՝։
Ոչ ի ծածուկ ինչ խօսեցայ՝ եւ ոչ ի տեղւոջ խաւարին երկրի. չասացի ցզաւակն Յակոբայ թէ՝ Սնոտիս խնդրեսջիք. ես եմ՝՝, ես եմ Տէր որ խօսիմ զարդարութիւն՝ եւ պատմեմ զճշմարտութիւն։
Այսպէս ասէ Տէր ցԻսրայէլ. Ի ժամանակի ընդունելութեան լուայ քեզ, եւ յաւուր փրկութեան օգնեցի քեզ. եւ ստեղծի զքեզ, եւ ետու զքեզ յուխտ հեթանոսաց՝՝ հաստատել զերկիր, եւ ժառանգեցուցանել զժառանգութիւնս աւերակս.
Յայնժամ կարդասցես, եւ Աստուած լուիցէ քեզ. եւ մինչդեռ խօսիցիս, ասասցէ թէ՝ Ահաւասիկ հասեալ կամ, եւ եթէ մերժեսցես դու ի քէն զկնճիռն եւ զձեռնարձակութիւն եւ զբանս տրտնջման՝՝,
Ասէի. Դարձարուք իւրաքանչիւր ի ճանապարհէ իւրմէ չարէ, եւ ի գնացից ձերոց չարաց. եւ բնակեսջիք յերկրիդ զոր ետու ձեզ եւ հարց ձերոց յաւիտենից մինչեւ ցյաւիտեանս.
Ասա ցնոսա. Կենդանի եմ ես, ասէ Ադոնայի Տէր, ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին, որպէս զդառնալ ամպարշտին ի չար ճանապարհէ իւրմէ եւ կեալ. դառնալով դարձարուք ի ճանապարհաց ձերոց չարաց, եւ ընդէ՞ր մեռանիք, տունդ Իսրայելի։
Եւ ասէ ցիս. Որդի մարդոյ, տեսանե՞ս զինչ գործեն դոքա աստ, անօրէնութիւն մեծ տունդ Իսրայելի, հեռանալ ի սրբութեանց իմոց. դարձեալ՝ եւս մեծամեծս քան զայս տեսցես անօրէնութիւնս։
Եւ զգեցան քուրձ մարդ եւ անասուն, եւ աղաղակեցին առ Աստուած սրտի մտօք, եւ դարձան՝՝ յիւրաքանչիւր ճանապարհաց իւրեանց չարաց եւ յանօրէնութենէ որ ի ձեռս իւրեանց.
Յորմէ հետէ մտցէ տանուտէրն եւ փակեսցէ զդուռնն, եւ սկսանիցիք կալ արտաքոյ եւ բախել զդուռնն եւ ասել. Տէր, Տէր, բաց մեզ։ Եւ պատասխանի տուեալ ասիցէ ձեզ. Ոչ գիտեմ զձեզ ուստի էք։